Thursday, February 23, 2012

Kashmir Imbroglio: International Conference at New Delhi on Pak Occupied Kashmir

Yashwant Sinha in international conference on PoK

New Delhi: Organised by Centre for Security and Strategy, an International Conference on Pak-Occupied-Kashmir (POK) was held at New Delhi today.

The Conference was inaugurated by Yashwant Sinha, former finance minister and delivered the key note address.

Dr Chandan Mitra, MP and Editor of The Pioneer expressed his concerns on PoK and on Kashmir Imbroglio.

Sri PC Dogra former DGP of Punjab, Sri Suresh Prabhu former minister, Sri Mumtaz Khan, Director of  International Centre for peace and Democracy from Canada, Sri Senj Sering, Director of Institute of Gilgit and Baltistan from Washinton, Noted thinkers Prof KN Pandit, Capt Ashok Bansal, Sri Ajit Doel, Sri Rana Banarjee were present.

Nearly 200 intellectuals from different countries participated in this conclave.

Sri Vijay Kranti speaks

Sri Suresh Prabhu addressing

Centre for Security and Strategy


Tuesday, February 21, 2012

‘Military education need of the hour’ says RSS Chief Mohan Bhagwat

NASHIK Feb 21: RSS chief Mohan Bhagwat has stressed the need for imparting military education to students citing “rising” threat to internal security.

Mohan Bhagwat

“Even 64 years after Independence, India is being threatened by China and Pakistan….with rising concern over internal security, we should give top priority to military education to students to make India strong,”Bhagwat said.

He was addressing the platinum jubilee function ofBhonsala Military School here last evening.  ”Current education system is business oriented…Foreigners have adopted our education system and our police-makers are imitating theirs..This should be rectified,” Bhagwat said.
 

Bhonsala Military School was founded in 1937 by the staunch Hindu leader Dr B S Moonje who also played a role in mentoring Rashtriya Swayamsewak Sangh (RSS) founder K B Hedgewar.

“The Bhonsala Military School was founded by Moonje in a view to protect the nation and has been acting as a feeder institute to fulfil backlog of military officials,” the RSS chief said.

Senior RSS functionary Prakash Pathak informed that the BMS was going to start a similar facility exclusively for girls in Nashik.

The BMS run by the Central Hindu Military Education Society (CHMES) is also mulling to set up a flying club and a pilot training institute besides a centre for service preparation and aeronautic engineering education.

“We are receiving proposals from the states of Madhya Pradesh, Gujarat, Uttarakhand for setting up military schools there and will soon take a call on them,” Pathak said.

Bhagwat also released a book ‘Smaran Samaranche’ written by city-based Girish Takale.  Earlier, BMS students called “ramdandis” held a march to mark the occasion.

http://economictimes.indiatimes.com/news/politics/nation/military-education-need-of-the-hour-mohan-bhagwat-rss-chief/articleshow/11975331.cms

Remembering Sri Guruji’s thoughts on ‘Country and Its Culture’ on his 106th Jayanti

Today, on the auspicious day of Magha Bahula Ekadashi, nation remembers Madhav Sadashiv Golwalkar  (February 19, 1906 – June 5, 1973), popularly known as Pujyaniya Guruji, on his 106th birth day. He was the second “Sarsanghchalak” (supreme chief) of the Rashtriya Swayamsevak Sangh.Guruji known for his deep insights on cultural nationalism. Here is a text which reepresents Sri Guruji’s thought on Country and its Culture.
-Editor
MS Golwalkar -Sri Guruji

GURUJI on The Country and Its Culture

(With friends and pressmen on Several Occasions)
 

‘HINDU’, ‘BHARAT’ ETC. 
 

Q : What does the word “Hindu’ indicate, according to you? 

A : The word ‘Hindu’ denotes a society. That is the current meaning also.

Q : Is the word ‘Hindu’ to be found in our Shastras? 

A : Why not? The word is formed with the letter Hi from the Himalayas and Indu from the Indu Sarovar (the Southern Ocean), conveying the entire stretch of our motherland.

The Brihaspati Aagama says :
Himalayam samaarabhya yaavad-indu-sarovaram
Tam devanirmitam desham hindusthaanam prackakshate.

Q : Why not the word ‘ Arya’ instead of ‘Hindu’? 

A : ‘Arya’ is an old and proud name, no doubt. But it has gone out of use especially for the last thousand years. Moreover the mischievous propaganda carried on by the British during their rule here has poisoned our people’s mind with the cooked-up Aryan-Dravidian controversy. Thus the word ‘Arya’ would not bring up before our eyes the entire picture of our country and our people.

Q : Why not the word ‘Bharatiya’ instead of ‘Hindu’? 

A : No doubt, Bharatiya too is our own name, associated with us since hoary times. But today there is a misconception regarding that word. It is commonly used as a translation of the word ‘India’ which includes all the various communities like the Muslim, Christian etc., residing in this land. So, the word ‘Bharatiya’ is likely to mislead us when we want to denote our particular society. The word ‘Hindu’ alone connotes correctly and completely the meaning that we want to convey.

Q : Is the name Bharat in vogue since ancient times? 

A : Yes. In our Sankalpa we say, Jambu Dweepe Bharata khande…..

Q : Then how is it that in you prayer you refer to the Hindu Bhoomi? 

A : You forget that at the end of the prayer we chant Bharat Mata Ki Jai.

Q : You have always equated the ‘Indian Nation’ with ‘Hindu Rashtra’. How far is it correct? 

A : Let me try to clear, at the very outset, one misconception about ‘Hindu Rashtra’. The word Hindu is not merely ‘religious’. It denotes a ‘people’ and their highest values of life. We, therefore, in our concept of nation, emphasize a few basic things : unqualified devotion to the motherland and our cultural ideals, pride in our history which is very ancient, respect for our great forefathers, and lastly, a determination in every one of us to build up a common life of prosperity and security. All this comes under the one caption : ‘Hindu Rashtra’. We are not concerned with an individual’s mode of worship.

Q : Do you opt for a Hindu State? 

A : The word Hindu State is unnecessarily misinterpreted as a theocratic one which would wipe out all other sects. Our present state is in a way a Hindu State. When the vast majority of people are Hindus, the State is democratically Hindu. It is also a secular state and all those who are now non-Hindus have also equal rights to live here. The State does not exclude any one who lives here from occupying any position of honor in the State. It is unnecessary to call ours a Hindu state or a secular state.

MS Golwalkar Sri Guruji

Our Cultural Characteristics

Q : With all the multitude of faiths, sects, castes, languages, customs and habits, how can you call this a single society at all? Where is the single way of life you call ‘Hindu’? 

A : Well, this questions stems from a superficial view of our Hindu life. A tree, for example, appears to be full of heterogeneous parts like the branches, leaves, flowers and fruits. The trunk differs from the branches, the branches from the leaves all as if entirely different from one another. But we know that all these apparent diversities are only the varied manifestations of the same tree. The same sap runs through and nourishes all those parts. So is the case with the diversities of our social life which have been evolved down these millennia. They are not more a source of dissension and disruption than a leaf or a flower is in the case of tree. This kind of natural evolution has been a unique feature of our social life.

Q : How do you define ‘Hindu culture’? 

A : Well, we feel it, though we cannot define it!

Q : What is the use of a thing which we cannot define? 

A : For example, the entire course of medical science is evolved in order to protect life. But even the most modern scientists have not been able to define what ‘life’ is. But that has not come in the way of the utility of medical science. The outward manifestation of ‘life’ and its impact on man is sufficient to convince us of its actuality. So our culture does have a reality, a vital role in our life; but we cannot express or define it.

Q : Hindu culture is often dubbed as being anti-progressive, against equality, and a shield for all money bags and express of define it. 

A : Our Upanishads have declared in declared in that famous sloka Ishaavaasyamidam sarvam. …that ”God permeates all Creation. Whatever is left over by Him, after offering Him, enjoy only that much. Do not rob what belongs to others.” It means that out of whatever wealth we acquire, only the minimum should be used for one’s sake and the rest offered to society. Manu has said that to claim or to make a personal use of more than that, is verify an act of theft against society.
With such unambiguous commands of our culture before us, will such charges stand even for a single moment?

Q : In the cultural sense in which you use the term ‘Hindu’, does it mean that Muslims, Christians etc., can be Hindus without giving up their respective religions? 

A : The question itself implies the distinctness of these people. When someone calls himself a Hindu the declaration must necessarily have connection with his behavior as a Hindu.

Q : If behavior is to be the test, it will be observed that many Hindus are just like Muslims or Christians in the method of eating, drinking and living. If you could assimilate such Hindus, why not the Muslims? 

A : After traveling all over the country I have experienced that there is an intrinsic unity in the Hindu society. All perceptible differences are superficial. That unity has created in us a certain point of view of looking towards things. Even after the slavery of a thousand years it is still existent in one form or another.

Q : Don’t you think that culture changes according to time? 

A : The fundamentals do not change. The outward expressions do change.

Q : Can you mention any one of the aspects of Hindu culture you want to emphasis? 

A : That all Hindus are one and equal.

Q : Don’t you think that bread is more important than culture? 

A : Christ has said that man does not live by bread alone.

Q : May not the development of Hindu culture hinder the evolution of a composite culture? 
A : It need not. Firstly, a composite culture, if any, cannot grow on weak and deficient constituents. Secondly, the basic culture of the country, while absorbing elements of other cultures, retains its identity and name.



Q : Does the revival of Hindu culture involve of ‘Varna Vyavastha’ also? 

A : No. We are neither for nor against caste. All we know is that it served a great purpose in critical times and that if the society does not need it any more, it will pass away and nobody will be sorry for that.

Q : Is it (Varna Vyavastha) not a must for Hindu Society? 

A : It is not an avasthaa or a condition of society. It is only a Vyavastha, a system. You may keep it or reject it according as it serves the purpose or not.

Q : Does Hindu Dharma advocate war as the remedy for conflicts between countries? 

A : No. Our Dharma looks upon war as the last resort, not to be undertaken lightly at the very first provocation.

Q : Is there any place for violence in the life of a society? 

A : Yes, but it should be used as a surgeon’s knife. Even as a surgeon uses his knife to perform an operation to get rid of an infected portion to save the patient, so also violence in certain extraordinary circumstances can be used to cure the society of any malady that needs such a surgical intervention. Further, certain other conditions should be fulfilled. One who applies violence should have perfect control over it, should know when, where, to what extent and how far to apply it, when to end it and how to repair the damage caused, if any.

Q : Is belief in rebirth well founded? 

A : Definitely. Recently a Western scholar had been touring our country collecting evidences in that regard. Merely because we do not remember our previous birth, it is no proof of its non-existence. Why, can we remember what we ate on such and such a day? There are some who remember their past lives.

There is an instance of my own experience. Some years back, I went to a village for a Sangh programme. That was the first time I was going to that village. I was taken to the house where I was to stay. It was an old house – more than hundred years old. As soon as I reached the house, I went directly to the room where arrangements had been made for my stay. The host was amazed. I told him that I had a feeling that I had once stayed in that very house and in that very room.

Q : Are the followers of RSS strict vegetarians? 

A : No. Our Shastras have not made any rule. Only the higher thing is recommended, that is all. Manu says :

Na maamsa-bhakshane dosho na madye na cha maithune
Pravrittireshaa bhutaanaam nivrittistu gareeyase.

(It is no vice if one takes to non-vegetarian food, wine and sex. They are all natural for a human being. But he should aspire to rise above them.) Our Shastras have taken the comprehensive nature of the world into consideration and made rules for different living beings to suit their different tastes, aptitudes etc.

Q : At least is it (vegetarianism) recommended in the Shastras? 

A : Yes, it is – but not made a flat rule.

Q : Then, why banning of cow slaughter by legislation? 

A : Because the cow is a special case. It cannot be classed with other animals. Even in the Vedas only cow is called aghnya, not others.

Q : So you don’t plead for the stopping of slaughter of other animals? 

A : No. Let us understand the spirit of our Shastras. They are not like other religions. They do not command us to go in a single narrow lane. They have taken into consideration all the human weaknesses.
For example, it is told that one should try to dissociate himself from Kaama, Krodha, accumulation of wealth etc., and contemplate on Brahman. It is recommended. But everyone is told to marry and enjoy a happy and prosperous life. It is not possible for everybody to identify himself with Brahman. That higher thing is only recommended. That is the speciality of our Dharma. It is all-comprehensive and very practical. That is why it is called Dharma and other religions are called only Mata which make a flat rule.

Q : The cow, the very embodiment of humility, beneficence and innocence is taken as the symbol of our culture. A lion which is described as ‘the king of animals by his own prowess’ is also our cultural symbol. How can both of these contradictory things be reconciled? 

A : Yes, both are our cultural symbols. Shri Krishna on the one hand preaches the Bhagavad-Gita and on the other holds the Sudarshana. The command of our culture is Idam Braahmam Idam Kshaatram.

Q : What is the speciality of Hindu culture in respect of womanhood? 

A : Except his wife, a Hindu considers all the rest as mothers. The others consider the entire womenfolk except their mothers as objects of enjoyment.

Q : What is the special feature of Mahabharata? 

A : It is a complete treatise on Dharma – the social order, Artha – the science of administrative and wealth, Kaama – the essence of human wants and their gratification, and Moksha – the supreme goal of all religions and philosophies.

Q : There is a common notion that our scriptures preach only individualism and not corporate life. How far is it true? 

A : The oldest and the supreme scripture of ours is RigVeda. It sums up by giving certain specific directions to the people to live a corporate, organized and glorious life. It says : “Our minds should be one, our thoughts should be similar, we should help one another and bring prosperity and happiness.”

Q : What is the proof that the Hindu way of life is founded on a firm base? 

A : There were countless attacks from various foreign groups such as Shakas, hunas and Muslims. We stood like a rock and faced them keeping the frame of our society intact. Then came the European people like the Portuguese, French, Dutch and the British to annihilate us in a shrewd manner. Still, we have continued to live as the same people. In addition to the galaxy of saints and emperors right from the beginning of history, modern Bharat has produced giants like Vivekananda, Ramatirtha and Mahatma Gandhi. Is this not a sufficient test to prove that our Hindu life is founded on a firm base?

Q : No man is born as Hindu or Mussalman or Christian. It is only later on that distinctions are made. 

A : This may be true of others. But for a Hindu, he gets the first samskaar when he is still in the mother’s womb, and the last when his body is consigned to the flames. There are sixteen samskaars for the Hindu even before we emerge from the womb of our mother. We are born as Hindus. About the others, they are born to this world as simple unnamed human beings and later on, either circumcised or baptized, they become Muslims or Christians.

Q : Usually Muslims and Christians are not allowed inside the Hindu temples, whereas there is no such bar for the Hindus to enter mosques or churches. Why? 

A : That is because a Hindu considers a church or a mosque as a place of worship, and reveres it as such. It is not so with the Muslims or Christians. They consider idol-worship a sin. They – especially the Muslims – pride themselves as idol-breakers. In fact, in our own country, countless number of broken idols and desecrated temples stand testimony to this attitude of theirs. They may not know the Hindu mode of worship but that does not matter. We shall have no objection even if they kneel and pray with devotion in their own fashion and in their own language, when they come to our temples. But with their attitude of sworn enmity it would be a sacrilege if they are allowed to enter our temples.

Q : In these days when power has come to mean only a means to wallow in luxuries and enjoyment, Lal Bahadur Shastri alone appeared to be an exception. His family continued to live in a rented house even while he was the Prime minister. 

A : That is in line with our tradition. Chanakya, even when he was the Prime Minister of the vast Magadha empire, continued to reside in a small hut outside the capital. And so was Shri Madhavacharya who founded the famous Vijayanagar empire. He would conduct all the state affairs during the day remaining in the capital and return to his hermitage in the night.

Q : What was the role of the Joint Family in our social set-up? 

A : Joint Family has been a great cooperative institution in our society. But it has by no means been the same unchanging thing throughout history. Even now, the family in the North is not what it is in Malabar, Economic and social forces are disintegrating it. But I feel that something should take the place of the Joint Family and the caste as social security systems. The old bond of love and service between man and man should not break even though the form of its fulfilment changes.

(With the Editor, Illustrated Weekly, November 1972) 
 

Q : Why do you pin your faith on religion when most of the world is turning irreligious and agnostic? 

A : Hinduism is on firm ground because it has no dogma. It has had agnostics before; it will survive the wave of irreligiousness better than any other religious system.

Q : How can you say that? The evidence is the other way. The only religions which are standing firm and even increasing their hold on the people are based on dogma – Catholicism, and more than Catholicism, Islam. 

A : It is a passing phase. Agnosticism will overtake them, it will not overtake Hinduism. Ours is not a religion in the dictionary sense of the word; it is Dharma, a way of life. Hinduism will take agnosticism in its stride.

(With Moulvis at Coimbatore, 1956) 
 

Q : Will not belief in One Name, One God, One Scripture help achieve human unity as Islam says? 

A : Do you believe that God likes only Koran and not Geeta? Do you believe that He will come only if you call Him in the name of Mohammed and would refuse to come if you call Him Rama? Do you think that God understands only Arabic and no other language?

We Hindus believe that each individual can worship the Form of his choice in his own way. All can attain Him – if the effort be sincere and honest. And that is why Hinduism is not a proselytizing religion. The very idea of conversion starts with the assumption that mine is the only sure and correct way and all others must be converted to it. Do you believe in this? This, if said in respect of attainment of God, will be speaking too low of Him. In fact in Hinduism we not only tolerate another man’s religion or way of worship, but we have a respect for it.

Q : But Hindus themselves are taking to converting Muslims and Christians nowadays? 

A : It is not ‘conversion’ into Hinduism. It is only giving an opportunity for those who had been made to change the faith by force of circumstances in the past, to return to their ancestral faith. Is it not a fact that only a handful of Muslims came to our country from outside? All the rest have only came to our country from outside? All the rest have only changed their faith for well-known reasons. Returning to one’s ancestral faith is not conversion at all, it is merely home-coming.

(With friends) 
 

Q : Would you welcome conversion from other faiths to Hinduism? 

A : If the sheer force of the tenets of Hinduism attracts the non-Hindus to the Hindu fold, then it is welcome.

Q : Who is a Hindu? 

A : One who observes his religion without assailing others.

Q : Today all the important movements have a world-wide base. Whether they are economic systems like Capitalism and communism, or religious systems like Islam and Christianity, they all work on the international plane. By comparison, Hinduism sounds parochial and limited. 

A : The international look is more an appearance than a fact. Behind each of them, is a powerful country – or group of countries – trying to control the rest of the world. It is bloated insolent nationalism, not honest internationalism. Unfortunately the weak-kneed Hindu is dazzled by such show of self-confident power.

I consider Hinduism the one true system of peaceful international living. It is a truer base for internationalism than all other ‘isms’ put together.

(With friends at Thane, November 1972) 
 

Q : What are the unique characteristics of Hinduism, which are not found in other religions? 

A : The idea of Ekam sad vipraah bahudhaa vadanti (Truth is one, sages call it variously) is one of the unique ideas o Hinduism. Secondly, whereas the others have been pursuing an outward search for happiness, our philosophy has concentrated on the inward search. It is this inward happiness that has been termed as shreyas.

The social order, if it has to secure maximum happiness to all, must be able to ensure shreyas to one and all. The philosophical basis for the incentive to do this lies in our concept of the community of soul and its realization. Bhagavad-Gita has said Ishwarah sarva-bhootaanaam hriddeshe:rjuna tishthati. Such a categorical assertion of the identity of soul in all living beings is found nowhere else.

 http://samvada.org/2012/news/remembering-sri-gurujis-thoughts-on-country-and-its-culture-on-his-106th-jayanti/

విద్య నీలోని అంతఃచేతన


వివేక సూర్యోదయం - ధారావాహికం - 2
 

విత్+య=విద్య అన్నారు. అంటే అంధకారమును పోగొట్టునది అని అర్థం. నరేంద్రుడు తన మనో వికాసాన్ని, అంధకారాన్ని వదిలించుకుని వివేకానందుడయ్యాడు. పశ్చిమగడ్డమీద  భారతీయ శంఖారావం పూరించాడు. భారత భాగ్యోదయ భానుడయ్యాడు. పశ్చిమ దేశాలలో అయన కొన్ని విషయాలు గమనించాడు.

బాగా చదువుకున్న వాళ్ళు కూడా, మన మతం గురించి మాట్లాడినప్పుడు ముక్కుపుటాలు 45 డిగ్రీల కోణంలో ఉంచి "అది కేవలం విగ్రహారాధన" అన్నారు. అది వారి సంకుచిత దృక్పథం. వారు డాలర్లను ఆరాధిస్తారు. ఆస్తులు కలిగి ఉంటారు. మట్టి ముద్ద అయినా, కనుగొన్న యంత్రమైనా, అవి కేవలం భౌతికమైన అధీనతకు అతీతంగా ఆలోచించాల్సినవే. విద్య నాగరికతను ఇనుమడింప చేయాలి. విజ్ఞతను పెంచాలి. 'మత సహనం' గురించి పుస్తకాల్లో చదవడము నాకు ఎక్కడా కనబడలేదు. మతసహనం, మతాన్ని గురించి సహకార భావన, సానుభూతి ఏమైనా ఉన్నాయి అంటే అది మనదేశంలోనే. అది భారతీయుల సొత్తు. అందుకే మహమ్మదీయులకు, క్రైస్తవులకు ప్రార్థనామందిరాలు ఇక్కడ కట్టించారు. ఇతర దేశాలకు వెళ్లి మహమ్మదీయులెవరైనా హిందువులకు ఆలయాలు కట్టించారేమో చూడండి. నిన్ను, నీ ఆలయాన్ని నిర్మూలించాలనే వీరు చూస్తారు. భారత్ నుంచి అందరూ నేర్చుకోవాల్సింది ఇదే. అంతటా ఉన్న పరమాత్మ ఒకరే అని. ఆంగ్లేయుల వలస పాలనలో ప్రతిరోజూ భారతీయులపై జరిగే అత్యాచారాల గురించి దినపత్రికల్లో చదువుతూనే ఉన్నాం. నేను బాధపడని రోజు లేదు. కాని తరువాత ఆలోచిస్తే దీనికి కారణం ఆంగ్లేయులు కాదు, మనమే అని అర్థమవుతుంది. హిందువులు ఆత్మ నిరీక్షణ చేసుకోవాలి. మన బాధలకు మనమే కారణమని బోధపడుతున్నది. సామాన్య ప్రజలు అహంకారపూరితులైన మన పూర్వుల పదఘట్టనల క్రింద నలిగి నిస్సహాయులై ఉన్నారు. పుట్టు బానిసలుగా, వారిని నమ్మించారు. గొప్పలు చెప్పుకునే మన ఆధునిక విద్యావిధానం వీరిని ఉద్ధరించలేక పోయింది. చదువుకున్న, చదువుకుంటున్న వారికి వీరి గురించి చెబితే తమ బాధ్యత నుంచి పారిపోయే విధంగా వణకడం నాకాశ్చర్యం కల్గిస్తోంది. దాన్ని వారి 'ఖర్మ'గా అభివర్ణించే అర్థం లేని వాదనలు కూడా వినబడుతుంటాయి. చదువుకున్నవారు ఈ నిస్సహాయుల్ని ఆదుకునేందుకు ముందుకు రాకపోతే వారు మోసగాళ్ళే అవుతారు. దీన్ని పరమోత్కృష్ట 'కర్మ'గా భావించి విద్యావంతులు ముందుకు రావాలి. అయినా ఈ దీనుల్ని ఉద్ధరించడానికి మనం ఎవరం? ఎవరికైనా సహాయం చేయాల్సివస్తే అందులో మన గొప్పదనం ఏదీ లేదు. మనకు మనం ఎక్కువగా ఊహించుకోనక్కరలేదు. వారిలో భగవంతుణ్ణి చూసి సేవ చేయాలి. అది మనకొక వరం. అదే చదువరులుగా మన సంస్కారం.

మన విద్య, విజ్ఞానం, పుస్తకాలు, ఉద్గ్రంధాలు ఇవన్నీ 'ఆత్మను తెలుసుకోవడం' గురించే నొక్కి వక్కాణిస్తున్నాయి. ఆత్మలోని చైతన్యాన్ని తెలుసుకోమంటున్నాయి. బెంగాలీ కవులు వ్రాసిన అనేక పాటలు, బెంగాలీ ప్రజల్లో వీథివీథినా, గ్రామ, గ్రామంలో పాడుకుంటారు. ఆ పాటల పరమార్థం 'ఆత్మశక్తి'ని గ్రహించడమే. భగవంతుణ్ణి తెలుసుకోవాలి, అనుభూతి చెందాలి, చూడాలి. ఆయనతో మాట్లాడాలి. ఇదే ఇక్కడ 'మత' భావనకు ముగింపు. దీన్ని అనుష్టించిన వేలాది భారతీయ సంతుల పరమోత్కృష్ట జీవనమే 'మత' భావనకు భూమిక నేర్పరిచింది. అందుకే విద్య మనిషిలోని 'ఉత్క్రుష్టత'కు ప్రకటీకృత రూపమైతే, మతం మనిషిలోని దైవత్వాన్ని ప్రకటిస్తుంది. అందుకే ఈ రెండు విషయాలలో దారిలోని ప్రతిబంధకాలు తొలగించడమే గురువు పని. దారిని శుభ్రం చేయడమే మనపని, మిగిలినవి భగవంతుడు చూసుకొంటాడు. అందుకే 'విద్య' అంటే కేవలం పుస్తకాలు నమిలేయడం కాదు. మనిషిని యంత్రంలా చేసేది విద్య కాదు. కేవలం మేధో వికాసమే కాదు, ఆత్మవికాసం కూడా సాధించాలి. ఆత్మవికాసం పొందిన వ్యక్తులతో ఏర్పడిన సమాజమే చైతన్యవంతమైన సమాజం అవుతుంది.

- హనుమత్ ప్రసాద్  

With fake facts to defame RSS, ‘Tehelka’ distorted morals of Journalism: Indiawires Analysis

Hate Filled Article of Tehelka – Scary Distortion of Journalism Values


Recently a story appeared in Tehelka; “Hindutva Lab 2.0″ (http://tehelka.com/story_main51.asp?filename=Ne250212coverstory.asp). For those of you, who have not read it; please feel privileged to visit their website and look into it with the dedication of enjoying a thriller. However, you are cautioned against taking the content seriously.
Tehelka
So, why should it not be taken into serious account? The write up reflects their frustration: when a nationalist movement garners quantum support on a systematic basis, frustration is bound to creep up. The article also reflects another aspect: desperate  bid to create sheer sensation with what they write. Use of phrases likescary distortion of an entire society will vouch for both.

When you write about an organization or a group, it is a common practice to talk to people who are members and take into consideration their views. But wondering if Tehelka ever did this! During the journalist’s supposed journey, through Karnataka, spending a week journeying from urbane Bengaluru to northern and coastal Karnataka, did he meet any person from RSS/BJP? If he has, why has the journalist in charge not quoted the views of Parivar People in his article? If he hasn’t, his intention is clear – not conveying any single fact or idea, but sheer propagation of hatred against Sangh.

In any case, what is Tehelka’s source? As a reader, if you are from Karnataka or associated with Karnataka, the source of the article can easily be discerned: Seetaram, the editor of Karavali Ale evening. The daily he heads springs from coastal Karnataka. Read on about Seetaram:

Seetaram is known for amply selling crime in the coastal areas of Karnataka. He has many criminal cases glaring at his face: for defamation, for spreading religious hatred: the list is numerous. He was once arrested for writing derogatory articles against the revered Tarun Sagar, a Jain Muni.

Back to Tehelka: Shiv Sundar, according to them is of the most clear-headed observers in the state! Yes! The same Shiv Sundar, who has earned his fame through a yellow tabloid- Lankesh Patrike. Ask any Kanndiga, and there will be an out pour in their remarks on Lankesh Patrike! Anyway, I am not enumerating on this yellow tabloid anymore.

Tehelka’s crime thriller has also quoted an interview of JDS leader Mahendra Kumar, to lend prop to the story. Anyone, with an ounce of intelligence, will understand that some one who has migrated from an organization will stop swearing allegiance to the same. This includes talking against it as well.

The journalist who aims at creating sensation via Tehelka has quoted that people from Karnataka shouted a slogan: Pehle qasaai, phir Isaai (first butchers (Muslims), then Christians). My query to the dear journalist: Since when have Kannadigas resorted to the use of Hindi while raising slogans? The query will come from any other reader as well. It is natural.

Now, if they have used Kannada, why has the dear journalist taken trouble to render a painstaking translation to Hindi and then to English?

When a story is cooked, loop holes arise. Maybe the dear journalist is aware of this fact. But the truth is plain and clear: the story is cooked.
Dear Tehelka, taking this report of yours into consideration: could you kindly make a report, an issue, on the murder of RSS workers in Kerala (there have been so many of them, that you could lose track)? Another issue on the distortion of Hindu temples in Kerala? Another issue on the attack on Hindus in Kerala? You need not add lies as you have done in your article on the ‘Karnataka scenario’ in a desperate attempt to spice up matters. Just a plain article that exposes real facts, supplemented with numbers and statistics, and ofcourse, never to be forgotten, the statements of RSS Swayasevaks of Kerala. Any problem?
Moving on: the journalist has planted a few ‘official figures’ in his ‘crime thriller’: for over 3 years, some church office becomes the victim of an attack, every 10 days. Amazing! But, could the dear journalist be kind enough to also induce into us, some knowledge, about the ‘offices’ that have fallen a prey to the attack? Will he be kind enough to shed light on atleast a fragment of proof, from any official source? Or is the office of Karavali Ale Tehelka’s source of ‘official proof’?

For readers who are interested in reading more about ‘church attacks’, here is a sensational scoop: http://indiawires.com/4434/news/national/church-attack-in-mangalore-repealed-love-and-other-shocking-realities/

Readers can also read the article penned by PN Benjami,  exposing the reality behind ‘church attacks’: http://indiawires.com/6896/opinion/is-karnataka-really-the-rogue-state-no-1/
Will the dear journalist from Tehelka put forth some proof, with regard to the ‘disturbing question’ he has asked- that too with some statistical figures please? Statistics from the Home Department proves a steep decrease in number of communal incidents in Karnataka.

Now, a look at the factual lies that are being propagated widely:
  • Hindu Shakti Sangama is canceled because of porngate: Hindu Shakti Sangama was intended to be held for 3 days on 27, 28 & 29 January. The ‘porngate’ episode happened on 7 February.
  • Sadananda Gowda wearing the RSS trademark khaki shorts : Wrong information: there have been numerous instances where Chief Ministers have worn the trademark khaki shorts before.
  • Chudamani Aiyyar is the editor of Hosadigantha: Surprised!! There is nobody with this name working for the newspaper. Group Editor is Shivasubrahmanya, Editor is DG Laxman. Since when have fictitious characters assumed positions in official posts?
  • Masood’s fault was condemning Bhatt’s statement: The case registered against Masood was upsetting the peace that prevailed in a region by twisting the statements of Bhat.
  • Karavali Ale was Karnataka’s most popular newspaper: Evening newspapers are limited to coastal regions of Karnataka. This paper does not even figure in the list of top 10 ABCs of Karnataka.
(A footnote about the newspaper: the news paper weighs upon itself proved instances of trying to stoke communal passions and creating disharmony in the district of Mangalore. Several cases have been filed against the editor and publisher of Karavali Ale.)
  • “They go around shouting ‘Pehle qasaai, phir Isaai’ — First butchers (Muslims), then Christians.” – The world around knows that inhabitants of Karnataka converse in Kannada. Less that 1% would expect Hindi slogans being raised here. If translation was his intention, surprised why the writer took pains to convey it in Hindi and then in English!! Quite a laborious task, unless he enjoys the art of cooking tales.
Tehelka’s dedicated journalist has made a reference to the withdrawal of cases against a member of Sangh Parivar. Did he suffer from selective amnesia and forget to quote withdrawal of 23 cases against Christians related to the ‘church attack’?

The ‘crime thriller’ writer has also stated about larger Parivar backing Pramod Mukhalik of Rama Sene.In his life as a journalist, did he selectively choose to ignore the well known statement of declaration by RSS that the organization has absolutely no relation with Rama Sene. If he has not seen the declaration, does he have any proof for Parivar backing Muthalik?

The dear journalist from Tehelka has mentioned that a case was filed against Masood for holding a press conference he held, condemning ‘Bhatt’s despicable one-liner’. Please note: the case was actually booked for twisting Bhatt’s statement, for spreading hatred. Let him note that the FIR failed against Bhatt even before that, even as the allegations against Bhatt are baseless.

The dear journalist has a list of trivial attacks on minorities with a bold title “Minority Report”. Let us assume that some of them could be real incidents. But incidents of communal hatred are far less, when a comparative study is done with those occurring in Kerala and Rajasthan. The dear journalist can refer official reports issued by none other than the Central Government. The instances referred to by our writer of ‘crime thriller’ includes a ‘list of attacks on minority’ including a newspaper being given the status of a state-level paper!

According to him, Vijaya Karnataka has been accused of promoting the idea of Muslims and Christians as “members of other religions”. Requesting dear journalist to kindly furnish some proof, atleast a scanned copy of this report? And just asking: will he furnish an apology, if he fails to produce a proof report?

Dear journalist, you might get convulsed, but just for your info: the editor of Vijaya Karnataka (owned by the ‘Times’ group) openly says he is against RSS ideology.

Dear Tehelka, taking this report of yours into consideration: could you kindly make a report, an issue, on the murder of RSS workers in Kerala (there have been so many of them, that you could lose track)? Another issue on the distortion of Hindu temples in Kerala? Another issue on the attack on Hindus in Kerala? You need not add lies as you have done in your article on the ‘Karnataka scenario’ in a desperate attempt to spice up matters. Just a plain article that exposes real facts, supplemented with numbers and statistics, and ofcourse, never to be forgotten, the statements of RSS Swayasevaks of Kerala. Any problem?

Dear Tehelka, if you cannot stick to real facts, we shall give you articles about the developments that have taken place in Karnataka, furnished with actual data and statistics. Would you be kind and graceful in publishing the same? I you are worried about the cost, do put in a word: we could offer aid and assistance, may be a relief fund too.

And before winding up: dear journalist has made a mention of harsher truth: scary distortion of an entire society. But will the dear journalist be kind enough to provide some data on the change in population of the society under distortion according to them?.

Source: http://indiawires.com/7892/opinion/tehelka-scary-distortion-of-journalism-values/

Communal Violence Bill will strike at the root of National Integrity: H. Dattatreya

Source: News Bharati 
              
$img_titleJammu, February 19: RSS Joint General Secretary  Dattatreya Hosable has said that the Communal Violence Bill will strike at the root of nation’s unity and help to weaken the social fabric of the country. He further said that this bill will the gap between majority and minority communities and will endanger the integrity of our country,”
Dattatreya was speaking at a discussion on the Bill organised by Trikuta Samvad Kendra in Jammu recently.  He mentioned adding that the Bill will neither serve any purpose for the society nor for the country.
“This draft Bill however proceeds on a presumption that communal trouble is created only by members of the majority community and never by a member of the minority community. Thus, offences committed by members of the majority community against members of the minority community are punishable. Terrorist groups may no longer indulge in terrorist violence.

They will be incentivised to create communal riots due to a statutory assumption that members of a jihadi group will not be punished under this law. The law makes only members of the majority community culpable. Why should the law discriminate on the basis of a religion or caste? It is dangerous as it would encourage communalism rather than curbing it by furthering the divide between majority and minority communities,” he said.

He was of the views that the attempt on the part of the UPA Government is to destabilise the federal structure of the country. “Such appeasement policy of the Congress-led Government at the Centre would promote and encourage the fundamentalist forces,” he maintained. “Though the Bill is not meant for Hindus of Jammu & Kashmir and state may not have that impact as compared to the nation as a whole, still the people in this part of the country are required to understand it,” he told the target gathering in the seminar.

Brigadier (Retd) Shri Ravinder Singh Jamwal presided over the seminar. He advocated the views of RSS Sahsarkaryavah and cautioned the people of the state about the dangerous move of the UPA Government.
Earlier, the Sahsarkaryavah and other distinguished persons were welcomed by president of the Trikuta Samvad Kendra, Dr Satyadev Gupta. He presented a brief note of the repercussions of the proposed Bill.

http://en.newsbharati.com//Encyc/2012/2/19/Communal-Violence-Bill-will-strike-at-the-root-of-National-Integrity--H.-Dattatreya.aspx?NB=&lang=1&m1=&m2=&p1=&p2=&p3=&p4=&NewsMode=int

Saturday, February 18, 2012

సంక్షిప్త సంఘ చరిత్ర 1925 – 2010


1925…….   డాక్టర్జీ అని  ఆప్యాయంగా సంఘ కార్యకర్తలచే పిలువబడే పరమ పూజనీయ డాక్టర్ కేశవరావ్ బలిరాం పంత్ హెడ్గేవార్ గారిచే 27 సెప్టెంబర్’ 1925  రోజు విజయదశమి పర్వ దినాన సంఘం ప్రారంభించబడినది. వారు ఆ రోజు  స్వయం సేవకులను ఉద్దేశించి  ” మనం మన సర్వోన్నత లక్ష్య సాధనలో శారీరకంగాను ,బౌద్దికంగాను సుశి క్షితులమై  స్వయం అనుశాసనం తో ముందుకు సాగాలని  ఉద్బోద చేశారు”.   డాక్టర్జీ తొలుత వారి ఇంట్లో అనగా నాగపూర్ లోని “సుక్రవరి’ యందే సంఘాన్ని నడిపేవారు. ఆదివారాల్లో శారీరక విషయాలు తీసుకునేవారు. ఆ రోజు ఇప్పటిలా కాకుండా అంతా ఖాకి కలర్ లోనే చొక్కా, నెక్కర్, టోపీ ధరించేవారు. అలాగే ఆది, బుధ వారాల్లో జాతీయ విషయాలపై చర్చ వుండేది. 
                                                        

                               1926…. 17 ఏప్రిల్  రోజున,  డాక్టర్జీ  ఇంట్లో సంఘ పేరు నిర్ణయం చేయడానికని ఒక సమావేశం జరిగింది. ఆ సమావేశంలో “జరిపట్ మండల్”, “భారత్ వుద్దారాక్ మండల్”, “హిందూ స్వయం సేవక్ సంఘ్”, మరియు “రాష్ట్రీయ స్వయం సేవక్ సంఘ్” పేర్లు చర్చకు వచ్చాయి. అందులో ” రాష్ట్రీయ స్వయం సేవక్ సంఘ్ ” నిర్ణయమైంది. 
                                ఇది  సంఘ నిర్మాత   డాక్టర్జీ  ఇల్లు

                    .          28 మే  1926  రోజున  మన తొలి శాఖ నాగపూర్ ” మొహితే వాడ”  మైదానం  లో ప్రారంభమయ్యింది. లాఠి పేరుతొ దండ విన్యాసాలు , దక్ష, ఆరమ, ఆజ్ఞ లు తొలిసారి సంఘస్తాన్లో  ప్రతిధ్వనించాయి. నిత్య కార్యక్రమాల అనంతరం భగవాధ్వజానికి ప్రణాం అర్పించి ..హిందీ మరియు మరాఠీ లో ప్రార్ధన చేప్పేవారు. 
 
                                   మొట్ట మొదటి ” పథసంచలన్” 30 మంది స్వయం సేవకులతో జరిగింది.
                                                          

                             1927…..  మే మాసంలో 17 మంది స్వయంసేవకులతో మొదటి ప్రాథమిక ప్రత్యేక శిక్షావర్గ జరిగింది. ఈ వర్గల్ని OTC- officer’s training camp పేరుతొ పిలిచేవారు.                                                       

                                     1928….   మొదటి “గురుదక్షిణ” కార్యక్రమంలో కార్యకర్తల సమర్పణ రూ. 84 . ఆనాటి కార్యక్రమానికి సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ గారి పెద్ద అన్నయ్య శ్రీ విటల్ భాయ్ పటేల్ గారు కార్యక్రమంలో వున్నారు.నాగపూర్లోని మొహితే వాడ శాఖలో  ఈ కార్యక్రమం జరిగింది.
 

                                      మొదటి ప్రతిజ్ఞతా కార్యక్రమం ఎంపిక చేయబడ్డ 99  మంది స్వయంసేవకులతో మార్చ్ 1928  లో జరిగింది. సంవత్సరాంతానికి మొత్తం 18  శాఖలు ప్రారంభమయ్యాయి . ఈ ఏడాది లోనే మొదటి “హేమంత శిభిరం ” ఘోష్ సహిత పతసంచలన్ తో జరిగింది. ఇదే ఏడాది  డాక్టర్జీ శుభాష్ చంద్రభోస్ ను కలకత్తాలో  కలిసారు.
 

                     1929……నవంబర్  9 , 10  తేదిల్లో నాగపూర్ లోని  దోకేమాట్ లో  జరిగిన ఒక సమావేశంలో  డాక్టర్జీ పూజ్య “సర్ సంఘచాలాక్ ” గాను మాన్య బాలాజీ హుద్దార్ గారు “సర్కార్యవాహ” గా ఎన్నికయ్యారు. అలాగే మార్తాండ్ జోగ్ గారు “సర్ సేనాపతి” గా ఎన్నికయ్యారు.
 

                            1930…. .  దేశంలో కాంగ్రెస్ “సంపూర్ణ స్వరాజ్యాన్ని ” ప్రకటిస్తూ ఒక తీర్మానాన్ని వెలువరిచింది. అనంతరం డాక్టర్జీ  26  జనవరిని స్వతంత్ర దినం గా జరుపుకోవాలని శాఖలకు సూచించారు . ఈ సమయంలోనే డాక్టర్జీ కొంతమంది స్వయం సేవకులతో కలిసి జంగిల్ సత్యాగ్రహ కార్యక్రమం లో పాల్గొన్నారు. పాల్గొనే ముందు డా. ఎల్ .వి. పరంజపెస్ గారిని సర్ సంఘ్  చాలక్ గా నియమించారు. 
                      

  ఇదే సంవత్సరం ఖాకి టోపీ కి బదులుగా నల్ల టోపీ ని  మార్పు  చేయడం జరిగింది.
 

                                     1931….  14 ఫిబ్రవరి న డాక్టర్జీ  జైలు నుండి విడుదలయ్యారు. ఈ సమయంలోనే బెనారస్ లో శాక ప్రారంభించారు. విశేషమేమంటే ఆ శాఖ ద్వారానే మనకు మాన్య “గురూజీ” భయ్యాజి దాని ఆధ్వర్యం  సంఘానికి లభించారు. 
 

(ప్రక్క ఫోటోలో  పరమ పూజ్య శ్రీ మాధవ రావు సదాశివ్ రావు గోల్వాల్కర్ (గురూజీ) )

                                   1932….  ఈ సంవత్సరం లోనే  సెంట్రల్ ప్రావిన్స్ గవర్నమెంట్  సంఘం లో ప్రభుత్వ ఉద్యోగులు పాల్గొనడాన్ని నిషేదిస్తూ డిసెంబెర్ 15 న ఉత్తరువులు జారీ చేసింది. 
 

                                  1934….  ప్రభుత్వ ఉద్యోగుల్ని నిషేదించిన  వుత్తర్వులు  అసెంబ్లీ లో వీగిపోయాయి. ఇదే సంవత్సరం వార్ధా లో జరుగుతున్నా హేమంత శిభిరంలో “గాంధీజీ” పాల్గొన్నారు. భగవా ధ్వజానికి ప్రణాం చేశారు.  డాక్టర్జీ మరియు అప్పాజీ గాంధీకి శిభిర విశేషాల్ని మరియు సంఘము సంఘ లక్ష్యాలని వివరించారు.   
 

                                 ఇదే సంవత్సరం లో  డాక్టర్జీ  సంఘ భవిష్య కార్యక్రమాలకోసం రేశంభాగ్ మైదానాన్ని కొన్నారు. అదే ఇపుడు మన ప్రస్తుత ప్రధాన సంఘ కార్యాలయంగా ఆవిర్భవించింది. ఇదే సమయంలో మాన్య శ్రీ గురూజీ నాగపూర్ శాఖా కార్యవాహ గా నియమితులయ్యారు. 
 

                               1935….  డాక్టర్జీ,  మహాకొసల్ సెంట్రల్ ప్రావిన్స్ ప్రాంతానికి సంఘ కార్య విస్తృతి కోసం స్వయం సేవకుల్ని పంపించారు . 
 

               1936…. మహారాష్ట్ర లోని అనేక ప్రాంతాల్లో సంఘపని ప్రారంభ మయ్యింది. 25  అక్టోబర్ విజయదశమి రోజు  “రాష్ట్ర సేవిక సమితి”  ప్రారంభమయ్యింది. ఇదే సంవత్సరంలో పంజాబ్ లో సంఘ పని ప్రారంభమయ్యింది. 
 

                1937…. 10  మంది కార్యకర్తల్ని పంపి ఈ సంవత్సరమే ఉత్తర ప్రదేశ్ లో పని ప్రారంభించడం జరిగింది. డాక్టర్జీ పూనే  మందిర్లో సత్యాగ్రహంలో పాల్గొన్నారు. ఈ సంవత్సరం లోనే స్వతంత్ర వీర సావర్కర్ అండమాన్ జైలు నుండి విడుదలయ్యారు.  12  డిసెంబెర్ రోజున నాగపూర్ శాఖ వారిని ఘనంగా స్వాగతించింది.
 

                1938….బాంబే ప్రెసిడెన్సి ప్రభుత్వ ఉద్యోగులు సంఘ కార్యక్రమాల్లో పాల్గొనడాన్ని నిషేదించింది.  ఈ సంవత్సరమే పూణే లో “హిందూ  యువక్ పరిషద్” సమావేశం లో మార్గదర్శనం చేశారు .
m
 డిసెంబెర్ లో వీర సావర్కర్  నాగపూర్ శిభిరాన్ని సందర్శిచారు.    ఈ సంవత్సరమే భాగ్యనగర్లో ఆనాటి నిజాం హిందువులపై సాగిస్తున్న ఆకృత్యాలకు, దమన కాండకు వ్యతిరేకంగా   భాగ్యనగర్ స్వయం సేవకులు  “భాగ్యనగర్ ముక్తి సంగ్రాం ” పేరిట సత్యాగ్రహ ఉద్యమాన్ని నిర్వహించారు.       
                                                   
 

1938….  శ్రీ గురూజీ సంఘ ” సర్ కర్యవాహ ” భాద్యతల్లో నియమింప బడినారు.
 

                      1940…. లో సంఘ పూణే ప్రాంత భైటాక్ లో వీర సావర్కర్ పాల్గొన్నారు .
 

బ్రటిష్ ప్రభుత్వం సంఘ గణవేష్, మరియు పథసంచలన్ ల పై నిషేధం విధించింది. ఈ సంవత్సరమే సంస్కృత సంఘ ప్రార్ధన మరియు సంస్కృత ఆజ్ఞలు ప్రవేశపెట్టారు.   జూన్ 20  న  సుభాష్ చంద్ర భోష్,  డాక్టర్జీ అనారోగ్యంతో  వుండగా పరామర్శించారు.
డాక్టర్జీ  పవిత్ర సమాధి.
 
                          
                      1940 జూన్ 21 న ఉదయం 9:27 ని. లకు లక్షలాది అభిమానుల్ని, కార్యకర్తల్ని వదలి డాక్టర్జీ తిరిగిరానిలోకాలకు వెళ్లారు. వారు అందించి వెళ్ళిన సంఘ గంగా ఝరి మాత్రం వారు చూపిన బాటలో జీవనదిగా ప్రవహిస్తూనే వున్నది. 
 
                    ……….. అనంతరం మాధవ సదాశివ గోల్వాల్కర్  ( శ్రీ గురూజీ ) సంఘ  “ద్వితీయ సర్ సంఘ్ చాలకులుగా ” జూలై 3 నుండి కొనసాగారు .
                                                  1942….     తెల్లదొరలు   దేశం వదలి పోవాలంటూ కాంగ్రెస్స్  “క్విట్ ఇండియా ” ఉద్యమాన్ని ప్రారంభించింది. సంఘ కార్యకర్త లెందరో ఈ ఉద్యమం లో క్రియాశీలకంగా  పాల్గొన్నారు. 
ఈ ఉద్యమంలో మహారాష్ట్ర లోని ‘ఆస్తి-చిమోర్  ‘ లాంటి ప్రాంతాల్లో ఎందరో స్వయం సేవకులు  ప్రాణత్యాగాలు చేశారు.
 
                            1946…. కలకత్తా లో ఆగస్ట్ 16  న  ముస్లిం లీగ్ ప్రత్యక్ష దాడిచేసి  5000  మంది హిందువులు ఊచకోత కొస్తే పట్టించుకున్న నాథుడు లేడు !. అదే సంఘటన లో 15000 మంది హిందువులు తీవ్ర గాయాల్లో కొట్టుమిట్టాడుతుంటే ఆదుకునే వారే కరువయ్యారు. 
 
 
                             1947….కాంగ్రెస్స్ జూన్ 3  న దేశ విభజన కు ఒప్పుకోవడంతో అది హిందువుల పాలిట శరాఘాతమయ్యింది. ఆ చర్య స్వయం సేవకుల మనస్సును ఒక్కసారిగా కుదిపేసింది. ఆ వెంట నే దేశవ్యాప్తంగా హిందువు ల పై తీవ్ర స్థాయిలో దాడులు ప్రారంభంయ్యయాయి. పంజాబ్ , బెంగాల్ లలో అత్యధిక సంఖ్యలో హిందువులు క్రూరంగా చంపబడ్డారు. ఈ సందర్భంగా సంఘం 3000  ప్రత్యక్ష సహాయక శిభిరాల్ని ఏర్పరచింది. ఎందరో అభాగ్యులను ఆదుకొన్నది.


                              భారత్  ఆగుస్ట్ 15 న స్వాతంత్ర్యాన్ని పొందింది. 
             గాంధీ 14  సెప్టెంబర్ రోజున ఢిల్లీ లోని భాంగి కాలనీలో 500  మంది స్వయం సేవకుల నుద్దేశించి ప్రసంగించారు. 17  అక్టోబర్ రోజున  పూజ్య గురూజీ కాశ్మీర్ ను బారత్ లో కలపాలని  మహారాజ హరిసింగ్ ను  కోరుతూ ,  ఒప్పించడానికి శ్రీనగర్ వెళ్లారు.  
   

                 ఇదే సంవత్సరం  “కెన్యా” దేశం లో స్వయంసేవకులు “భారతీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ ” పేరుతొ  సంస్థ ను  ప్రారంభించారు. 
 

                         “ఆర్గనైజర్”  మరియు “పాంచజన్య”   వార పత్రికలు సంఘ అభిప్రాయాల్ని చెప్పడానికని ఈ సంవత్సరమే ప్రారంభించబడ్డాయి. వివిధ దేశ హిత అంశాలపైన మన అభిప్రాయాలను ప్రకటించడం ప్రారంభించాయి. 
                              1948….    జనవరి 30 న గాంధీ హత్య 

గావించబడ్డారు.  ఆ  దుశ్చర్యను నిరసిస్తూ సంఘం తన ప్రగాడ సంతాపాన్ని ప్రకటించింది. ఈ క్రమం లో శ్రీ గురూజీ ఫిబ్రవరి 1  న  నాగపూర్ లో అరెస్ట్ చేయబడ్డారు.   ఆ వెంటనే ఆనాటి స్వతంత్ర ప్రభుత్వం గాంధీ హత్యను సంఘం పై నెట్టి హత్య కారకులు సంఘమే నంటూ దుష్ప్రచారాన్ని ప్రారంభించింది.  ఫిబ్రవరి 4 న సుమారుగా 170000   ల  మంది స్వయంసేవకుల్ని అరెస్ట్ చేసి సంఘం పై నిషేదాన్ని విధించింది. ఈ సందిగ్ద పరిస్థితుల్లో శ్రీ గురూజీ ఫిబ్రవరి 5  న సంఘ శాఖ లన్నింటిని ఆపేయమని ప్రకటన చేశారు. అనంతరం ప్రభుత్వం తో చర్చలకు వెళ్లారు. 
 

                            ప్రభుత్వం తో చర్చలు విఫలమయ్యాయి. ఆ వెంటనే స్వయం సేవకులు డిసెంబెర్ 9  న సంఘం పై విధించిన నిషేదాన్ని ఎత్తివేయాలంటూ “సత్యాగ్రహాన్ని ” ప్రారంభించారు. 
 

                                1949…. ఈ సంవత్సరం లోనే గత అనుభవాల దృష్ట్యా “సంఘ సంవిధానాన్ని” తయారు చేశారు. జూలై 12  న ప్రభుత్వం సంఘంపై నున్న నిషేధాన్ని తొలగించింది.  జూలై 13  న శ్రీ గురూజీ జైలు నుంచి విడుదలయ్యారు. 
 
                        
 వారి విడుదల సందర్భంగా అశేష జనవాహిని వారికి ఎదురెల్లి ఘన స్వాగతం పలికింది.  అలా వారు దేశ వ్యాప్తంగా సుడిగాలి పర్యటన చేయగా వచ్చిన కార్యకర్తల , అభిమానుల , ప్రజాప్రభంజనం యొక్క స్పందన స్వాగతాలు న భూతో ..న భవిష్యతి…
 
                                                              “యువ శక్తే జాతి శక్తి ” అనే నినాదం తో విద్యార్ధి ఆధారంగా జాతి నిర్మాణ కార్యమే లక్ష్యంగా “అఖిల భారతీయ విద్యార్థి పరిషత్ ” ABVP ఈ సంవత్సరమే ఏర్పడింది. 
 
                               1950…. జనవరి 26  న భారత్ గణతంత్ర రాజ్యమయ్యింది. శ్రీ గురూజీ ఈ దినాన్ని ఉత్సవంగా జరుపుకోవాలని స్వయంసేవకులకు సూచించారు. మార్చ్ లో మొదటి అఖిల భారతీయ ప్రతినిధి సభ జరిగింది. 
 
గో
                                     
ఆ సభ లో శ్రీ భయ్యాజి దాని సంఘ ” సర్ కార్యవాహ “గా ఎన్నుకోబడ్డారు. పాకిస్తాన్ నుండి వచ్చిన హిందూ శరణార్ధుల కోసం “వస్తు హర సహాయత సమితి” ఏర్పడింది. ఈ ఏడాదే  అస్సాం లో భూకంపం వరదలు వచ్చాయి.  వెంటనే స్వయం సేవకులు రంగం లోకి దిగి తక్షణ సహాయక చర్యల్ని చేపట్టారు. 
                              1952…. 
 

 
                  ….. గోహత్యను నిషేదించాలని, గోహింసకు స్వస్తి చెప్పాలని ” గోరక్ష ఉద్యమం ” ప్రారంభ మయ్యింది. ఈ కార్యక్రం కోసం స్వయం సేవకులు  1,75,39,813 సంతకాలను దేశం లోని ప్రతీ ప్రాంతం నుండి సేకరించారు. అందులో 8,5000 పట్టణాలు, గ్రామాలూ వున్నాయి. 
                      
 సేకరించిన సంతకాలను నాటి  గౌరవ రాష్ట్రపతి డా. రాజేంద్ర ప్రసాద్  గారికి డిసెంబెర్ 8  న సమర్పించారు.   ఈ సంవత్సరం లోనే ” వనవాసి కల్యాణాశ్రమ్ ” ప్రారంభమయ్యింది.  అలాగే రాజకీయ క్షేత్రం లో మేలి మలుపుగా డా . శ్యాం ప్రసాద్ ముఖర్జీ గారి నాయకత్వం లో అనేక మంది స్వయం సేవకుల సహకారం తో ” భారతీయ జన సంఘ్ ” ప్రారంభమయ్యింది.
 
                              
 స్వాతంత్ర్య వీరసావర్కర్ ఆధ్వర్యం లో నాడు ప్రారంభ మైన ” అభినవ భారత్ ” అనే సంస్థ యొక్క ముగింపు సమావేశం లో శ్రీ గురూజీ పాల్గొన్నారు. 
 

                           1953…. జూన్ 23 న శ్రీ శ్యాం ప్రకాష్ ముఖర్జీ జమ్మూ లో ఆకస్మికంగా ,అనుమాన స్పదంగా మన నుంచి దూర మయ్యారు. వారి నిష్క్రమణ మనకు తీరని లోటు. 

                            1954….స్వయం సేవకులు పోర్చ్ గ్రీస్ ఆధీనం లో వున్న దాద్రా నగర్ హవేలిని ముట్టడించి ఆగుస్ట్ 2  న విముక్తి చేశారు. 
 

                             1955…. అలాగే అఖిల పక్ష పోరాటంలో భాగంగా పోర్చుగీసు ఆధీనం నుండి గోవాను విముక్తి చేయడానికి పెద్దఎత్తున స్వయంసేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 

                                                   కార్మిక రంగం లో నేడు అత్యంత ప్రభావ శీలి సంఘంగా ప్రంపంచ వ్యాప్తంగా మన్ననలు పొందిన మాననీయ దత్తోపంత్ టేన్గిడీ మార్గదర్శనం లో వారి  ఆలోచనల ప్రతిబింబంగా ” భారతీయ మజ్దూర్ సంఘ్” ప్రారంభమయ్యింది. 
 

                              1956…
                                                                                             
………………. ఇది  శ్రీ ఏక్ నాథ్ జీ రనడే “సర్ కర్యవాహ ” గా ఎన్నుకోబడిన సంవత్సరం.   శ్రీ గురూజీ యొక్క 51 వ జన్మ దినాన్ని పురస్కరించుకుని స్వయం సేవకులు ఇంటింటి తలుపు తడుతూ సంఘాన్ని సమాజానికి పరిచయం చేసే కార్యక్రమాన్ని తీసుకున్నారు.మాటి మాటి కి భారత్ ను తన మాటలతో బెదిరిస్తున్న   చైనా ను  గురూజీ  తీవ్రంగా హెచ్చరించారు.
 

                                1959… అనంతరం “అఖిల భారతీయ కర్యకారిణి మండల్  ” లో చైనా దురాక్రమణ యత్నాలు ,హెచ్చరికలు ,పన్నాగాల గురించి సమీక్షించారు.  ఎలాంటి పరిస్థితులు ఎదురైనా సంఘటితంగా ఎదుర్కోవడానికి జాతి సిద్దంగా వుండాలని మండల్ కోరింది. 
 

                                 1962…
    
         
      …..  ప. పూ.  డా. హెడ్గెవార్  సమాధి పై పుష్పమాలనుంచి అంజలి గటిస్తున్న శ్రీ గురూజీ.        
   

                                       డా. హెడ్గెవార్  స్మారక మందిరం ఈ సంవత్సరమే ప్రారంభించబడినది. 
 
                                  తొలి సైనిక దళాల ప్రధాన అధికారి జెనరల్ . కరియప్ప తో శ్రీ. గురూజీ. 
                

జనరల్ కరియప్ప సంఘ శాఖ ను సందర్శించి చాలా సంభ్రమాశ్చర్యాలకు లోనయ్యారు. శాఖ లో నిర్వహింపబడుతున్న అనేక కార్యక్రమాల్ని ప్రత్యక్షంగా వీక్షించారు. సంఘ క్రమశిక్షణ , పథసంచలన్ వారికి ఏంటో నచ్చాయి.  
 

                                  శ్రీ భయ్యాజి దానీ ” సర్ కార్యవాహ ‘ గా ఎన్నికయ్యారు. 
 

                               1962  లో చైనా బహిరంగంగా మన దేశ సరిహద్దుల్లోకి చొచ్చుకొచ్చి మనల్ని సవాల్ చేసిన సందర్భం లో స్వయం సేవకులు రంగం లోకి దిగి మన ప్రభ్త్వ దళాలకు వెన్నంటి  వుంటూ సహకారాన్ని అందించారు .. అలాగే సైనకులకు తోడుగా  వున్నారు.       
 

                                    1963…
             
 ఈ సంవత్సరం లోనే సంఘాన్ని ప్రభుత్వం ధిల్లీ “రిపబ్లిక్ డే పరేడ్ “  లో కవాతుకు ఆహ్వానించింది .ఆ సందర్భంగా ౩౦౦౦ ల మంది స్వయం సేవకులు పూర్ణ గణవేష  ధరించి ఘోష్ యుక్తంగా బ్రంహాండ మైన ” పథ సంచలన్ ” ( కవాతు ) చేశారు. అశేష జనవాహిని కనులార వీక్షించి సంఘ క్రమశిక్షణ ,కవాతు చేసిన తీరుకు సంభ్రమాచ్చార్యలను వెలుబుచ్చారు. సంఘ కౌశలాన్ని కొనియాడారు. 
 

                                స్వామి వివేకానంద జన్మ శతాబ్ది ఉత్సవాలు ప్రారంభమయ్యాయి. దేశ వ్యాప్తంగా కార్యక్రమాలు జరిగాయి. అదే సందర్భం లో స్వామి వివేకానంద జ్ఞాపకార్ధం  ఏదైనా చేయాలనే సంకల్పం తో ” కన్యాకుమారి వద్ద భవ్యమైన  స్వామివారి  స్మ్రుతిమందిరం ” నిర్మించాలని సంఘం  తీర్మానించింది. 
 

                                శ్రీ గురూజీ నేపాల్ సందర్శించి అక్కడి రాజు తో హిందువుల మరియు హిందుత్వ కు సంబంధించి సుధీర్గ చర్చలు జరిపారు. వారికి రాజు తో ఎంతో సాన్నిహిత్యం వుండేది.  
 

                                     1964…
  
 హిందువుల మనోభావాలకు ప్రతీకగా హిందూ ధర్మ సంరక్షణా కార్యార్థమై “విశ్వ హిందూ పరిషద్ ” ఆవిర్భావం జరిగింది. 
 

                                      1965…
                            పాకిస్తాన్ భారత్ పై దాడి చేసింది. అప్పటి ప్రధాని లాల్ బహదూర్ శాస్త్రి శ్రీ గురూజీ ని అఖిల పక్ష సమావేశానికి ఆహ్వానించారు. డిల్లీ లో జరిగిన ఈ సమావేశం లో శ్రీ గురూజీ సంఘ్ వైపు నుండి సంపూర్ణ మద్దతును తెలియజేశారు. 

 
                              
 ……….. ఇదే స్సంవత్సరంలో మాన్య బాలా సాహెబ్ దేవరస్  ( శ్రీ మధుకర్ దత్తాత్రేయ దేవరస్ )
గారు సంఘ “సర్ కార్యవాహ “గా ఎన్నికయ్యారు.  ఈ సంవత్సరం లోనే నాగపూర్ – విదర్భ ప్రాంతిక్ భైటక్ జరిగింది. ఇందులో 5000  ల మంది స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 

 
                                     1966…
                                బీహార్ లో కరువు సంభవించింది. స్వయం సేవకులు సహాయక చర్యల్లో చురుగ్గా పాల్గొన్నారు. స్వయం సేవకుల నిస్వార్ధ సేవ కు ప్రభావితులైన జయ ప్రకాష్ నారాయణ్ సంఘాన్ని ” RSS means Ready for Selfless Service ” అని కీర్తించారు.

 
                              
   మొదటి “విశ్వ హిందూ సమ్మేలన్ ‘ ప్రయాగలో జరిగింది. దానికి ముందు జరిగిన ప్రయాగ సమ్మేలన్ సమాయత్త సమావేశాన్ని పై చిత్రం లో చూడవచ్చు. 
 

                                     1967…
                                   మహారాష్ట్ర ప్రాంత శిబిరం లో 10000  లకు పైన  స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 

                                     1968…
                                    షాజపూర్ లో మధ్యప్రదేశ్ ప్రాంత శిబిరం జరిగింది. 
 

                                      1971…
                                      విదర్భ -  నాగపూర్  ప్రాంత శిబిరం లో 10000  ల మందికి పై గా స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు.  మూడోసారి పాకిస్తాన్ తో సంభవించిన యుద్ధం లో స్వయం సేవకులు సైనికులకు సహకరించడం లో క్రియాశీల పాత్ర పోషించారు  . 
 

                                      1972…
                                        ” దీన్ దయాల్ శోధనా సంస్తాన్ ” ఏర్పాటైంది.  మన తొలి ప్రచారకులు శ్రీ బాబా సాహెబ్ ఆప్టే మన నుంచి దూరమయ్యారు. 

 
                                    కన్యాకుమారి లో స్వామి వివేకానంద స్మ్రుతి మందిరం అప్పటి రాష్ట్రపతి శ్రీ వి.వి.గిరి తో ప్రారంభం చేయబడింది.  
                    

                 1973…
                    శ్రీ గురూజీ జూన్ 5  న మననుంచి దూరమయ్యారు.  అలుపెరగని అవిశ్రాంత సామాజిక సమరయోధుని నిష్క్రమణ స్వయం సేవకుల్లో తీరని దు: ఖాన్ని  నింపింది.  అతని నిస్వార్ధ దేశ సేవ ఎంతో మంది యువకులకు మార్గదర్శన మయ్యింది. సంఘానికి అతనొక దివిటీ అయి వెలుగు దారి చూపాడు.  నేనొక సాధారణ స్వయం సేవకున్నని నినదించారు. 

 
 
                                         ఇది డాక్టర్జీ   సమాధి ముందున్న  శ్రీ గురూజీ స్మ్రుతి మందిరం. 
                  

జూన్ 6  న    శ్రీ బాలసాహెబ్ దేవరస్  సంఘ  3 వ ” సర్ సంఘ చాలక్ ” గా నియమింప బడ్డారు. 
 

                                        శ్రీ మాధవ రావ్ ములే సంఘ ” సర్ కార్యవాహ ” గా ఎన్నుకోబడ్డారు. 
 
                 1974… ఛత్రపతి శివాజీ పట్టాభిశక్తుడై 300  ల ఏళ్ళు ఐన సందర్భంగా సంఘం ఘనంగా ఉత్సవాలను నిర్వహించింది. 
                

 1975…  జూన్ 5  న దేశంలో ఇందిరా గాంధీ ఎమర్జెన్సి విధించింది.  ఆ వెంటనే ఆమె ప్రభుత్వం జులై 4  న  సంఘం పై  రెండవ సారి “నిషేదాన్ని “  విధించింది. ఈ సందర్భంలో ఇందిరా యొక్క అప్రజాస్వామిక చర్యలకు వ్యతిరేకంగా పోరాటం చేయడానికి  ” అఖిల భారతీయ లోక్ సంఘర్షణ సమితి ” ఏర్పాటయ్యింది.  బాలాసాహెబ్ జీ అరెస్ట్ చేయబడ్డారు. సంఘ నాయకులెందరో అజ్ఞాతం లోకి వెళ్లారు. కార్యకర్తల పనంతా అండర్ గ్రౌండ్ లోనే సాగింది. 
 

                  1977… అధికారం లోనికి వచ్చిన జనతా పార్టీ లో భారతీయ జన సంఘ్ విలీన మయ్యింది . మార్చ్ 22  న సంఘం పై నిషేధం తొలగించ బడినది.  జయప్రకాష్ నారాయణ్ గారు పాట్న లో నవంబర్ 3  న RSS సమావేశం ను ఉద్దేశించి ప్రసంగించారు. 
 

                                     డిసెంబెర్ లో  తుఫాన్ కారణంగా ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లో  వచ్చిన  వరదలు అపార ప్రాణ ఆస్తి నష్టాన్ని కలిగించాయి.  అత్యంత క్లిష్ట పరిస్థితుల్లో స్వయం సేవకులు సహాయక చర్యల్ని చేపట్టి శిభిరాల్ని నిర్వహించారు.  2,40,000  జతల బట్టల్ని , 3200   నిత్యావసర మరియు ఆహార పోట్లాలలను అందించారు. 
 

                                   శ్రీ రాజేంద్ర సింహ్  గారు సహా సర్ కార్యవాహ గా భాద్యతల్లోకి వచ్చారు. 


                  1978… సెప్టెంబర్ 30 న సర్ కార్యవాహ మాననీయ మాధవరావ్ ములే స్వర్గస్తులై నారు.  
 
 
                                        శ్రీ రాజేంద్ర సింహ్  ఆలియాస్ రాజ్జుభయ్య సంఘ” సర్ కార్యవాహ ” గా ఎన్నుకోబడ్డారు. 1978  లో మధ్య భారత్ ప్రాంత శిబిరం జరిగింది . ఈ శిబిరంలో 6000  ల వరకు స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 
                   1979…  రెండవ VHP యొక్క విశ్వ సమ్మేళన్ జరిగింది. దలై లామ లాంటి ఎందరో ప్రపంచ విఖ్యాతి గాంచిన  గొప్ప మత నాయకులు ఈ కార్యక్రమం లో పాల్గొన్నారు. 
 

                   1980…  ఒక కోటి కుటుంబాలను , 9500  గ్రామాలను కలిసే బృహత్తర కార్యక్రమాన్ని సంఘం ” జన సంపర్క అభియాన్ ” పేరుతొ ప్రారంభించింది. 
 

                                          సంఘం లో మరియు జనతా పార్టీ లో ఏక కాలం లో  సభ్యుడిగా ఉండరాదన్న జనతా పార్టీ వాదన నుండి ” భారతీయ జనతా పార్టీ ” పురుడు పోసుకుంది. 
 

                    1981…  తమిళనాడు లోని  మీనాక్షి పురం లో ఫిబ్రవరి మాసంలో 800  ల మంది హిదువులు  ముస్లిం లు గా మతమార్పిడి చేయ బడ్డారు.  సంఘం ఈ విషయమై స్పందించి వివిధ హిందూ సంస్థల తో కలిసి తమిళనాడు మరియు దేశం లోని ఇతర ప్రాంతాల్లో  నిరసన కార్యక్రమాన్ని చేపట్టింది. మతమార్పిడుల్ని వ్యతిరేకిస్తూ జాతీయ స్థాయిలో ప్రచార కార్యక్రమాన్ని తీసుకుంది. 
 

                    1982… కర్ణాటక ప్రాంత శిబిరం బెంగళూర్ లో జరిగింది. సుమారు 25000  ల మంది స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 

                    1983… భారత్ మాత మరియు గంగా మాత ల యెడ భక్తి ప్రపత్తులు పెంచేలాగున మరియు ప్రజల్లో దేశభక్తి  ని ప్రేరేపించుటకై స్వయం సేవకుల సహకారం తో విశ్వ హిందూ పరిషత్ ” ఏకాత్మతా యజ్ఞాన్ని ” ప్రారంభించింది. 
 

                                         పూణే లో మహారాష్ట్ర ప్రాంత శిబిరం జరిగింది. 35000  ల మంది స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 

                   1984… అక్టోబర్ లో జరిగిన ఇందిరాగాంధీ హత్య అనంతరం ధిల్లీ లో సిక్కుల ఊచకోత జరిగింది. అపార ఆస్తి ప్రాణ నష్టం కలిగింది. ఆ సందర్భంగా వందల  సిక్కు కుటుంబాలు స్వయం సేవకుల ఇళ్ళల్లో రక్షణ తీసుకున్నాయి. డిల్లి పుర వీధుల్లోని సిక్కుల ఇళ్ళ వెంట అనేక నిత్యావసర ఇత్యాది సహాయ శిబిరాల్ని ఏర్పరిచారు. దేశ వ్యాప్తంగా అనేక చోట్ల ఈ కార్యక్రమాన్ని సంఘం నిర్వహించింది. సిక్కుల కు రక్షణ గా నిలిచింది. 
 

                     1985… ఇన్ని ఒడుదొడుకుల మధ్య సంఘం షష్టి పూర్తి చేసుకుంది. అరవై వసంతాల మెయిలు రాయిని చేరుకుంది. ఈ సందర్భంగా దేశ వ్యాప్తంగా అనేక కార్యక్రమాలు జరిగాయి. 
 

                      1986… త్రివేండ్రం లో హిందూ సంఘం జరిగింది. 

                                   1987…
    
           …… శ్రీ శేషాద్రి గారు సర్ కార్యవాహ గా ఎన్నికయ్యారు.  డిసెంబెర్ 6  న పూజ్య సర్ సంఘ్ చలాక్ స్థాయిలో శ్రీ బాలసాహెబ్ జీ చైతన్య భూమి ని సందర్శంచి డా. అంబేద్కర్ ని స్మరిస్తూ శ్రద్దాంజలి ఘటించారు. 
 

                      1988… డాక్టర్జీ జన్మ శతాబ్ది ఉత్సవాలు ” జన సంపర్క అభియాన్ ” పేరు తో ఘనంగా ప్రారంభ మయ్యాయి . స్వయం సేవకులు ఈ సందర్భంగా 150000 కుటుంబాలను కలిసి , 76000 ల సమావేశాలు నిర్వహించి 11  కోట్ల రూపాయల సేవా నిధిని సేకరించడం జరిగింది. 
 

                                    1989 …
 
                    మోగా లోని పార్క్  వద్ద దాడి కి గురైన శాఖ నిర్వహించే స్థలం  ఇదే 
                              ………… జూన్ 25  న మోగా పట్టణం లో శాఖ పైన తీవ్రవాదుల దాడి జరిగింది . దీని కారణంగా 18  మంది స్వయం సేవకులతో పాటు ఇతరులు 6  గురు దుర్మరణం చెందారు. 28  మంది గాయ పడ్డారు. 
                 

       1990 … అక్టోబర్ 30 న అయోధ్య లోని రామజన్మ భూమి వద్ద కరసేవ కార్యక్రమం జరిగింది. కానీ విని  ఎరగని రీతిలో లక్షలాది కరసేవకులు ములాయం సింగ్ ప్రభుత్వం కలిగించిన అన్ని ఆటంకాలను దాటి ఈ కార్యక్రమాన్ని విజయవంతం చేశారు. 
 

                        1992 … మాన్య బావు రావ్ దేవరస్ జీ మే 14  న మన నుంచి దూరమయ్యారు. అదే సంవత్సరం ఆగస్ట్ 20  న శ్రీ యదవరావ్ జోషిజీ కుడా మరణించడం కార్యకర్తల్లో తీవ్ర దు:ఖా న్ని  నింపింది. 
 

                                                  డిసెంబెర్ 6  న,   రామ మందిరం పై పూర్వం నిర్మించబడిన  బాబ్రి మసీద్ ను తొలగించడం జరిగింది.  దీంతో ప్రభుత్వం సంఘం పై  డిసెంబెర్ 10 న మూడోసారి నిషేదాన్ని విధించింది. 
 

                        1993 … జూన్ 4 న బహ్రి ట్రిబునల్ సంఘంపైన వచ్చిన అన్ని ఆరోపణల్ని కొట్టివేయగా నిషేధం తొలగించ బడింది. 
 

                                    1994 …
                                   ……….మార్చ్ 11  న  ప్రొఫెసర్ . రాజేంద్ర సింహ్  అలియాస్ రజ్జు భయ్యా 4  వ సర్ సంఘ్ చలాక్ గా నియమింప బడ్డారు.  ఈ సంవత్సరమే ” అఖిల భారత సేవ విభాగం ” ప్రారంభ మయ్యింది. 
                               

              జూన్ 17  న శ్రీ బాలా సాహెబ్ జీ మన నుంచి దూరమయ్యారు. 
                         నవంబెర్ లో గోదావరి జిల్లాల్లో తీవ్రమైన తుఫాన్ కారణంగా 900  మంది చనిపోయారు.  ప్రకృతి  సృష్టించిన బీభత్సం కారణంగా ఆస్తి ప్రాణ నష్టం వల్ల నిరాశ్రయులైన ప్రజల పాలిట ఆపన్న హస్తంగా సంఘం “జన సంక్షేమ సమితి ” పేరు తో పెద్ద ఎత్తున సహాయక శిభిరాల్ని ప్రారంబించింది. తక్షణ సహకారాన్ని అందించింది. 
 

                           హర్యానా కు సమీపం లోని చక్రి దాద్రి వద్ద జరిగిన విమాన దుర్ఘటన లో 350  మంది మరణించారు. ఈ సందర్భంగా స్వయం సేవకులు అక్కడ చేపట్టిన సహాయక చర్యలను చూసి అంతర్జాతీయ పత్రికా రంగం ఎంతో కీర్తించింది. ఎందరో ముస్లిం మృతదేహాలని వారి డబ్బు ఆభరణాలు అన్నింటి ని పద్దతి ప్రకారం వారి వారి కుటుంబాలకు అందజేయడం జరిగింది. ఈ సందర్భంగా గల్ఫ్ దేశ పత్రికలు , ప్రభుత్వాలు సంఘానికి కృతఙ్ఞతలు తెలియ జేశాయి.  సంఘం చేసిన విలువైన సేవను కొనియడాయి. 
 

                           1997 … జనవరి 10  నుండి 17  తేదీ  ల్లొ హిందూ కౌన్సిల్ ఆఫ్ కెన్యా ఆహ్వానం మేరకు శ్రీ రజ్జు భయ్యా కెన్యా పర్యటన వెళ్లారు. ఈ పర్యటన లో వారు అనేక భారతీయ కుటుంబాలను కలిసారు. యునివర్సిటి విద్యార్థులను మరియు ప్రభుత్వ అధికారుల్ని కలిసారు. 
 

                                                      స్వర్ణోత్సవ సంఘ సమాగమం లుధియానా లో జరిగింది . ఒక రోజు కార్యక్రమం లో 21000  మంది స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 

                           1998 … ఏప్రిల్ 17 న శ్రీ రాజ్జుభయ్య జపాన్ దేశాన్ని సందర్శించారు. అక్కడ ఇండో – జపాన్ సాంస్కృతిక కేంద్ర నిర్మాణానికి భూమి పూజ చేశారు. 
 

                                        డిసెంబెర్ 25  న ముంబై లో ABVP స్వర్ణోత్సవాలు ప్రారంభ మయ్యాయి. 
 

                            1999 … ఏప్రిల్ మాసం లో సిక్కుల 10  వ గురువు  శ్రీ గురుగోబింద్ సింగ్ చే ప్రారంభించబడిన ” ఖల్సా పంత్ ” యొక్క త్రి శతి వసంతోత్సవాలు ప్రారంభమయ్యాయి. ఈ సందర్భాన్ని అన్ని శాఖ ల్లొ గుర్తుచేసుకుని ఉత్సవాలు జరపాలని సంఘం నిర్ణయించింది. స్వయం సేవకులు ఆ మేరకు అనేక కార్యక్రమాలు నిర్వహించారు. 
 

                                           ఆగుస్ట్ 6  న త్రిపుర లో NLFT మిలిటెంట్ లు నలుగురు  ‘ప్రచారకులు మరియు పుర్నావధి కార్యకర్తల్ని’ అపహరించారు. 2  కోట్ల మొత్తాన్ని అప్పజెప్పాలని డిమాండ్ పెట్టారు. అనంతరం ఆ నలుగుర్ని దారుణంగా చంపేశారు. 
 

                                              ఈ శతాబ్దం లోనే అత్యంత భయానకమైన తుఫాన్ ఒకటి అక్టోబర్ 28  న ఒరిస్సా ను కబళించింది.  అందు కారణంగా 10000  ల మంది మరణించగా 1800  కోట్ల రూపాయల ఆస్థి  నష్టం సంభవించింది. ఈ క్రమం లో సంఘం ప్రధాన పాత్ర పోషిస్తూ ” ఉత్కల్ బిపన్న సహాయత సమితి ” ని ఏర్పరచి పునరావాస కార్యక్రమాల్ని పెద్ద ఎత్తున ప్రారంభించింది.
 

                         2000 … జనవరి లో 3  రోజుల స్వయం సేవకుల సంకల్ప శిబిరం గుజరాత్ లో జరిగింది. ఈ కార్యక్రమం లో 26000  ల మంది స్వయం సేవకులు పాల్గొన్నారు. 
 
                                    శ్రీ కే. ఎస్. సుదర్శన్ జీ  5  వ  ” సర్  సంఘ్ చాలక్ ” గా నియమింప బడ్డారు.   
 
                                              శ్రీ మోహన్ భగవత్ సర్ కార్యవాహ గా ఎన్నికయ్యారు. 
                              

సంఘ్ 75 వసంతాలు పూర్తి చేసుకుంది. పెద్ద ఎత్తున ప్రజల్లోకి వేల్లెదానికి ” జన జాగరణ అభియాన్ ” కార్యక్రమాన్ని తీసుకుంది. దేశం లోని ప్రతీ ఇంటికి సంఘ సందేశం చేరవేయడం  దీని లక్ష్యం. దిగ్విజయంగా లక్ష్యాన్ని చేరుకొని కార్యక్రమాన్ని సుసంపన్నం చేసింది. 
 

                              అక్టోబర్ లో బ్రజ్ ప్రాంత రాష్ట్ర రక్షా మహా శిబిరం జరిగింది. ఆగ్రా లో జరిగిన ఈ కార్యక్రమం లో 49000  వేల మంది పాల్గొన్నారు. 
 

                          2001 … సరిగ్గా గణతంత్ర దినం రోజే అనగా 26  జనవరి న మున్నెన్నడూ ఎరగని రీతిలో భూకంపం వచ్చింది. వెంటనే స్వయం సేవకులు అందరికంటే ముందుగానే చేరు కొని సహాయ కార్యక్రమాల్లో నిమగ్నమయ్యారు. మొత్తం 35000  మంది కార్యకర్తలు చివరంటా బాదితుల వెంట ఉండి  పునరావాస కార్యక్రమాలు నిర్వహించారు. .
 

                                                 51000  మంది స్వయం సేవకులతో జైపూర్ లో ” రాష్ట్ర శక్తి సంగం ” పేరుతొ పతసంచలన్ జరిగింది. 
 
                          2002 … 39000  ల మంది కార్యకర్తలతో ” సమరసతా సంగం ‘ పేరుతొ దక్షిణ కర్ణాటక ప్రాంతీయ శిబిరం బెంగళూర్ లో జరిగింది.  

                            2003 … సంఘ జ్యేష్ట కార్యకర్తల్లో ఒకరైన  శ్రీ మోరోపంత్  పింగ్లే  ఈ సంత్సరమే పరమ పాడించారు.  అలాగే శ్రీ రజ్జు భయ్యాజి కూడా ఈ సంవత్సరమే కాలం చేసారు. 
 
                            2004 …   “భారతీయ మజ్దూర్ సంఘ్ ” లాంటి ఎన్నో సంస్థల వ్యవస్థాపకులు  శ్రీ  దత్తో పంత్ తెంగడె జీ ఈ సంవత్సరం లోనే మన నుంచి దూరమయ్యారు. 
 
                           2005 … లో మాన్య శేషాద్రి జీ కాలం చేశారు. 
                         

   2006-07 … శ్రీ  గురూజీ జన్మ శతాబ్ది ఉత్సవాలు దేశ వ్యాప్తంగా ఘనంగా జరిగాయి. 

http://rastrachethana.wordpress.com/category/sangh-histoey/